Szkołę Podstawową nr 4 powołano dnia 1 IX 1966 r. Od 2 I 1967 r. naukę w nowym budynku rozpoczęło ponad 670 uczniów. 7 stycznia 1967 r. szkole nadano imię Bojowników o Wolność i Demokrację.

Powstawanie „tysiąclatek”. Powołanie szkoły i pierwsze lata.

Tysiąclatka, inaczej szkoła tysiąclecia – placówka wybudowana w Solcu Kujawskim w ramach akcji „Tysiąc szkół na Tysiąclecie". W związku z potrzebami szkolnictwa, wynikającymi z wchodzenia w wiek szkolny wyżu demograficznego lat pięćdziesiątych, w latach sześćdziesiątych XX wieku budowano masowo w Polsce budynki oświatowe, głównie szkoły podstawowe. Solecka „czwórka” powstała w wyniku tej akcji.

Wielka ciasnota i kłopoty lokalowe w Szkole Podstawowej nr 1 w Solcu Kujawskim, stały się powodem budowy nowej placówki. W roku 1962 na konferencji partyjnej PZPR z wnioskiem o budowę wystąpił Dominik Detmer, ówczesny nauczyciel soleckiej „jedynki”. Wniosek ten padł na podatny grunt, rok później były już przygotowywane sprawy prawno – organizacyjne, zaś w roku 1964 rozpoczęto budowę, którą z zaangażowaniem nadzorował sam wnioskodawca i późniejszy dyrektor.

1 września 1966 roku był pierwszym dniem funkcjonowania szkoły, mimo że budowa nie została jeszcze ukończona. Przez kilka następnych miesięcy, do chwili oddania budynku, lekcje odbywały się popołudniami w szkole nr 1 oraz w Urzędzie Miasta i Gminy, a także w Zespole Szkół Zawodowych. Można sobie więc wyobrazić, jak radosnym dniem był 6 stycznia 1967 roku, kiedy oficjalnie szkołę oddano do użytku.

Tak wspomina pierwsze miesiące funkcjonowania szkoły pierwszy dyrektor:

Obiekt trzeba było zagospodarować. Ferie zimowe 1966/67 nauczyciele i pracownicy poświęcili na urządzanie. Wracam do tych chwil z uczuciem wielkiej wdzięczności. Zapał ludzi – nauczycieli, pracowników i rodziców był duży. Naukę rozpoczęło około 600 uczniów w 24 oddziałach, a pracą kierował 24 nauczycieli. Po tym uroczystym dniu otwarcia przyszły codzienne zajęcia, radości i smutki. Szkoła, otoczenie, pomieszczenia wymagały zagospodarowania, by uczniowie i pracownicy mogli powiedzieć: „To nasza szkoła!”, a brak było igły i szczotki, dróg i płotów, drzewek i róż, a szczególnie pomocy i sprzętu. Ale wszystkie problemy z pomocą ludzi i zakładów szczęśliwie pokonano. 

***

  
 

W 1961 roku władze PRL postanowiły zlikwidować tzw. „jedenastolatkę”, a jej miejsce zajęła ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz czteroletnie liceum. Tak więc przez wiele lat, aż do roku 1999, w Szkole Podstawowej nr 4 uczyły się dzieci klas 1 -8, z przerwami zaś istniał oddział sześciolatków.

W latach 60 mimo realizacji hasła "Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego", w kraju brakowało nadal wielu budynków szkolnych, przedszkoli i żłobków. Sytuacja lokalowa szkolnictwa ulegała wręcz pogorszeniu, a to głównie ze względu na wyż demograficzny lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

Źródła podają, że w latach 1959 – 1965 wybudowano blisko 1200 szkół. Naprawdę jednak nie sposób określić dokładnej liczby szkół wybudowanych w ramach tego programu, ponieważ nie mamy dokładnych danych.

Większość szkół zbudowanych w ramach tej akcji była zrealizowana według jednego z kilku standardowych projektów, na ogół jako dwu- lub trzykondygnacyjne pawilony, budowane systemem wielkopłytowym. W związku z zimną wojną, trwającą wówczas pomiędzy państwami bloku wschodniego a państwami zachodnimi, liczne "tysiąclatki" posiadały schrony przeciwlotnicze. Przeznaczeniem tych budynków, uwzględnianym podczas projektowania, było również użycie ich w razie wojny w charakterze szpitali polowych.

Solecka „czwórka” powstała jako typowa „tysiąclatka” z płaskim dachem, dużymi oknami i obszernymi korytarzami. Na ówczesne warunki była placówką bardzo nowoczesną, do której ochoczo maszerowały kolejne zastępy uczniów. Niewątpliwą atrakcją była duża sala gimnastyczna, w której dzieci rozwijały swoje talenty sportowe.

  

Pierwszym dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 4 był Dominik Detmer, natomiast pierwsze grono pedagogiczne utworzyli: J. Boczkaja, H. Banaszak, A. Broszko, M. Cichowicz, A. Detmer, I. Grącka, M. Grynholc, H. Jaśniak, M. Żurek (z. d. Jurewicz), J. Iwański, T. Friedel, M. Kamionka, G. Kiestrzyn, M. Bereszyńska (z. d. Kumka), J. Pawzun, J. Podsiadło, A. Perechuda, I. Pycior, H. Sadowska, K. Stępień, W. Szefke, B. Musiał (z/d. Szymkowiak), F. Zagroda, B. Ziemińska.

 

Kolejne lata

W minionym czterdziestoleciu polskie szkolnictwo nie oparło się zawirowaniom historycznym. Zanotowano kilka reform systemowych. Zmianom tym podlegała również solecka „czwórka”.

W związku z wprowadzeniem reformy administracyjnej, w 1976 roku, placówkę przekształcono na Zbiorczą Szkołę Gminną, a jej dyrektorem został Dominik Detmer.

Na skutek polityki władz oświatowych w latach 1970 – 1980, która zakładała stopniową likwidację małych szkół wiejskich i powoływanie zbiorczych szkół gminnych wraz z dowozem, dzieci z obszarów wiejskich musiały się przyzwyczaić uczęszczać do szkoły zlokalizowanej dalej. Należy wspomnieć szkołę w Przyłubiu, która w latach 1983 – 1990 obejmowała klasy 0 – I. Po roku 1986 zainstalowano w szkole sanitariaty oraz ciepłą wodę. Szkoła od tej pory miała warunki do wychowania przedszkolnego. Od 1990 roku obiekt stał się jednak własnością samorządowców, a dzisiaj jest zajmowany przez prywatnych lokatorów.

***

 

 Od 1984 roku placówka ponownie stała się Szkołą Podstawową nr 4. Jej dyrektorem została Maria Zarębska. Pod koniec lat osiemdziesiątych oraz w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku zmniejsza się liczba dzieci w przedszkolach i szkołach. Niewątpliwe przyczyny to zmniejszenie dzietności rodzin, trudności ekonomiczne, związane również z upadkiem wielu soleckich zakładów pracy. Niż demograficzny daje się odczuć do chwili obecnej. Powoduje to likwidowanie nie tylko szkół wiejskich, ale również rozwiązywanie przedszkoli.

A oto, jak przedstawiała się liczebność uczniów w poszczególnych latach:

 

Tab.1.Liczba uczniów Szkoły Podstawowej nr 4 w poszczególnych latach

 

  

Od początku istnienia szkoły działały na jej terenie rozmaite organizacje i kółka zainteresowań:

- Związek Harcerstwa Polskiego

- Polski Czerwony Krzyż

- Liga Obrony Kraju

- Towarzystwo Szkół Świeckich

- Szkolna Kasa Oszczędności

- Szkoły Klub Krajoznawczo-Turystyczny

- Samorząd Uczniowski

- Spółdzielnia Uczniowska

- Szkolne Koło Sportowe

- chór szkolny

- koło historyczne

- koło biologiczne

- koło matematyczne

- koło recytatorskie

- koło modelarskie, plastyczne, fotograficzne.

Chór szkolny

Chór szkolny rozpoczął swoją działalność w roku szkolnym 1968/69. Prowadzony był przez Krystynę Tworek. Liczył 120 osób. Początkowo byli to zarówno chłopcy, jak i dziewczęta, z czasem same dziewczęta. Działał do 31 grudnia 1999 roku. Chór brał udział we wszystkich imprezach szkolnych z okazji uroczystości szkolnych, środowiskowych i państwowych.

Od początku uczestniczył w konkursach powiatowych, wojewódzkich i międzywojewódzkich. Przez wszystkie lata działalności chóru brał on udział w eliminacjach wojewódzkich chórów szkolnych, zajmując miejsca w pierwszej trójce. W 1994 roku otrzymał nagrodę ufundowaną przez Komisję Kultury i Nauki Rady Miejskiej w Bydgoszczy dla Krystyny Tworek -dyrygenta i chóru za zdobycie miana laureata wojewódzkich eliminacji XIV Ogólnopolskiego Konkursu Chórów a’Capella Dzieci i Młodzieży Szkolnej. Poza tym uczestniczył w eliminacjach makroregionalnych we Włocławku, Toruniu, Bydgoszczy.

 

Nagrodą za osiągnięcia było uczestnictwo w Międzynarodowych Spotkaniach Muzykującej Młodzieży Szkolnej Bydgoskich Impresji Muzycznych. W 1988 roku otrzymał nagrodę specjalną Dyrektora Pałacu Młodzieży za działalność artystyczną na rzecz mieszkańców województwa bydgoskiego.

Dyrygent chóru, Krystyna Tworek, wielokrotnie otrzymywała wyróżnienia i nagrody za działalność artystyczną i społeczną, za upowszechnianie kultury muzycznej, przyznawane jej przez dyrekcję szkoły i Kuratorium Oświaty.

WSPÓŁCZESNOŚĆ

Po ośmiu latach, wraz z odejściem na emeryturę w roku 1992 Marii Zarębskiej, funkcję dyrektora objął Krzysztof Czarczyński. którą sprawował do końca roku szkolnego 2006/2007.

Kolejna reforma oświaty, która weszła w życie 1 IX 1999 r. spowodowała przekształcenie placówki w 6-letnią szkołę podstawową. W roku szkolnym 1998/1999 uczniowie, którzy skończyli klasę szóstą, rozpoczęli naukę w gimnazjum. Od tamtego czasu nasza szkoła przygotowywała uczniów do kolejnego szczebla edukacji, zaś gimnazjum soleckie zostało utworzone w Szkole Podstawowej nr 3, która sukcesywnie wygasła.

Chociaż architektura lat sześćdziesiątych z reguły razi swoją powszechnością, szarością i brzydotą, Szkoła Podstawowa nr 4 ostatnimi laty całkowicie zmieniła swój wygląd. Przeszła pierwszy, w swej 50-letniej historii, remont kapitalny. Dzięki dobudowaniu windy budynek stał się w pełni przystosowany dla osób niepełnosprawnych.. Wydawać by się mogło, że ze starego, zbudowanego w fatalnym stylu budynku, nie można unowocześnić. Kapitalny remont elewacji, wymiana okien, malowanie, wymiana instalacji, piękne posadzki, estetyczne łazienki - te zabiegi uczyniły szkołę najnowocześniejszą i najładniejszą (w tamtym czasie) w naszym mieście, szkołą na miarę XX wieku.

Następne zaplanowane prace, czyli modernizacja części sportowej i rekreacyjnej, zagospodarowanie otoczenia szkoły stworzyły piękną szkołę.

W roku szkolnym 2006/2007, po dwudziestoletniej przerwie, do szkoły powróciły klasy zerowe. Utworzono trzy oddziały, dla których przygotowano osobne sale lekcyjne. W październiku roku 2006 w mieście oddano do użytku, od wielu lat wyczekiwany, basen. Od tego czasu uczniowie soleckich szkół odbywali część zajęć wychowania fizycznego w nowym obiekcie.

Od września roku 2007 dyrektorem została Helena Składanowska, dotychczasowy zastępca.

Przeprowadzono modernizację pomieszczeń szkolnych z wymianą ławek i krzeseł uczniowskich oraz mebli służących uczniom. Dzięki realizowanym przez UMiG projektom unijnym szkoła zyskała Boisko ORLIK z bieżnią i skocznią, plac zabaw dla uczniów klas młodszych, dwie pracownie komputerowe, pracownię wychowania komunikacyjnego oraz nowoczesny sprzęt multimedialny- tablice interaktywne w każdej Sali lekcyjnej, laptopy, pomoce dydaktyczne na miarę XXI w. Wypiękniała również całkowicie zmodernizowana kuchnia, służąca dzieciom stołówka oraz sala gimnastyczna.

W roku szkolnym 2016-2017 zniesiono realizację obowiązku szkolnego przez dzieci 6-letnie oraz zlikwidowano obowiązek pisania sprawdzianu zewnętrznego przez uczniów klas VI. Jesteśmy przed kolejną reformą edukacji.